نمایندگی ایالات متحده در سازمان ملل متحد
دفتر مطبوعات و دیپلماسی عمومی
مطابق سخنرانی انجام شده
۲ نوامبر ۲۰۲۲
اظهارات سفیر لیندا توماس-گرینفیلد در جلسه غیررسمی شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره اعتراضات جاری در ایران
نازنین، سپاسگزارم. این اظهارات فوقالعاده قدرتمند بود. و از شما سپاسگزارم که خواستار پشتیبانی از مردم آزادیخواه ایران شدید. و ما دقیقاً به همین دلیل امروز اینجا هستیم. بگذارید از دکتر عبادی برای همرسانی پیام مهم شما از لندن، و از رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد، برای در معرض دید قرار دادن آن چه که امروز در ایران میگذرد، نیز سپاسگزاری کنم.
به گفته یکی از آشنایان مهسا امینی، تنها خواسته او این بود که یک زندگی عادی و شاد داشته باشد. رویای او این بود که پس از پایان تحصیلاتش تشکیل خانواده دهد. اما ظلم و ستم به اصطلاح «پلیس امنیت اخلاقی» که مسئول اعمال مقررات سختکارانه پوشش مردم در ایران است، این امیدها و رویاها را درهم شکست. همانطور که شنیدهاید، مهسا روز ۲۲ شهریور در تهران از قطار پیاده شد، او را گرفتند و متهمش کردند که روسریاش نامناسب است. او را به درون یک ون پلیس انداختند و بنا بر گزارشها در مسیر انتقال به بازداشتگاهها مورد ضرب و جرح قرار دادند.
ما درباره آن چه پس از آن اتفاق افتاد، اطلاعات بسیار کمی داریم. اما میدانیم که مهسا به کما رفت و سه روز بعد، زمانی که هنوز در بازداشت پلیس بود، جان باخت. ما میدانیم که او به جرم زن بودن کشته شد. دولت ایران احتمالاً گمان میکرد که مرگ او تنها پانوشته دیگری در کارنامه بلند خشونت و تبعیض حکومتی علیه زنان خواهد بود. اما این بار، این بار، همانطور که شنیدهاید، وضع فرق میکرد. زنان و مردان ایرانی، از همه قومیتها و طبقات اجتماعی، در شش هفته گذشته به صورت مسالمتآمیز زیر پرچم «زن، زندگی، آزادی» تظاهرات کردهاند. این اعتراضات در سراسر کشور و حتی در سراسر جهان – از استانبول گرفته و تا لسآنجلس، افغانستان، پاریس، و همینجا در نیویورک – گسترش یافته است. معترضان با الهام گرفتن از شجاعتی که در خیابانهای ایران شاهد هستند، برای همبستگی با مردم ایران گردهم آمدهاند.
اما به رغم همه امید ناشی از این لحظه، ما باید به بهای سنگینی که معترضان در سراسر ایران پرداختهاند نیز اذعان کنیم. زنانی مثل حدیث نجفی که در جریان یکی از اعتراضات این پیام را در تیکتاک به اشتراک گذاشت. او گفت: «امیدوارم وقتی بعد از چند سال به گذشته نگاه میکنم، با خوشحالی ببینم که همه چیز بهتر شده است.» اما مدت کوتاهی پس از همرسانی این پیام، بنا به گزارشها، هدف گلوله نیروهای امنیتی ایران قرار گرفت و کشته شد.
نیروهای امنیتی در سراسر ایران معترضان مسالمتجو را بازداشت و شکنجه کردهاند. آنها در سرکوبهای خونین صدها نفر را کشته و بسیاری دیگر را به شدت زخمی کردهاند. و آنها تلاش کردهاند که با بازداشت کردن دهها تن از کنشگران جامعه مدنی، روزنامهنگاران، و وکلا، صداهای اعتراض را خاموش کنند.
ما باید این اقدامات وحشیانه سرکوب و خشونت را محکوم کنیم. و مهمتر از آن، ما باید حرفمان را با عمل همراه کنیم. به همین دلیل است که ایالات متحده پلیس امنیت اخلاقی و دیگر مقامات امنیتی و ارتباطاتی ایران را که در این تخلفات دست داشتهاند، تحریم کرده است. به همین دلیل است که ما از شرکتهای فناوری برای کمک به ایرانیان در امر برقراری ارتباط با یکدیگر و جهان خارج پشتیبانی کردهایم. و به همین دلیل است که ما قویاً از فراخوان گزارشگر ویژه برای انجام تحقیقات مستقل و بینالمللی به منظور پاسخگو کردن مقامات ایران به دلیل خشونتی که شاهد آن هستیم، پشتیبانی میکنیم. و به همین دلیل، همانطور که خانم هریس، معاون رئیسجمهوری آمریکا، امروز اعلام کرد، ما با دیگر کشورهای عضو برای حذف جمهوری اسلامی ایران از «کمیسیون سازمان ملل متحد در زمینه وضعیت زنان» همکاری خواهیم کرد.
کمیسیون وضعیت زنان از سال ۱۹۴۶ با هدف ترویج برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان در سراسر جهان تلاش کرده است. این امری حیاتی است و تفاوتی واقعی را رقم میزند. و این موضوع، به ویژه زمانی که حقوق بسیاری از زنان و دختران تحت حمله قرار دارد، شایسته برخوردار شدن از پشتیبانی کامل ما است. اما زمانی که کمیسیون از درون تضعیف میشود، نمیتواند کارش را انجام دهد. عضویت ایران لکه زشتی بر اعتبار این کمیسیون است. به نظر ما این نمیتواند ادامه پیدا کند. و سرکوب سازمانیافته حکومت ایران علیه زنان اگر چه موضوع تازهای نیست، به لطف شجاعت مردم ایران، ظلم و ستم رژیم در معرض دید همگان قرار گرفته است.
آخر هفته گذشته، رهبران زن کنونی و سابق سراسر جهان با صدور یک فراخوان اقدام عمومی از کشورهای عضو سازمان ملل متحد خواستند که ایران را از این کمیسیون اخراج کنند. رهبران آفریقای جنوبی، نیوزیلند، لیبریا، هند، پاکستان، ایالات متحده، و بسیاری دیگر، یکصدا یادآور شدند که همه کشورهای عضو سازمان ملل متحد باید از نقض سیستمی حقوق زنان توسط هر کشوری، به ویژه کشوری که عضو این کمیسیون است، خشمگین شوند. اکنون زمان آن است که بر اساس اصول اخلاقی عمل کرد. اما صادقانه باید بگویم که این کار آسانی نخواهد بود و تغییر یکشبه اتفاق نخواهد افتاد. در حال حاضر وضعیت زنان در ایران برابر وضعیت زنان در همه جا است. زنان از ما انتظار دارند که کار درست را انجام دهیم. و بنابراین، ما در هفتههای آینده با دیگر کشورهای عضو، همراه با شما که در این تالار هستید و آنها که میخواهند از قدرت و کرامت این کمیسیون محافظت کنند، همراه خواهیم شد. و ما به دنبال فرصتهایی برای مطرح کردن این موضوع در همه مجامع ذیربط سازمان ملل متحد خواهیم بود.
امروز ما اعضای شورای امنیت و بسیاری از کشورهای دیگر را گرد هم آوردهایم. و از نزدیک با شرکایمان برای اعمال فشار در شورای حقوق بشر در ژنو و کمیته سوم همکاری میکنیم. حین انجام همه این کارها، بیایید به معترضان شجاع در ایران به عنوان نمونه نگاه کنیم. و بیایید هر آن چه در توان داریم انجام دهیم تا مطمئن شویم که مرگ مهسا بیهوده نخواهد بود. تغییر در ایران فقط باید از درون ایران روی دهد. اما این باعث نمیشود که وظیفه پشتیبانی از مردم ایران، در زمانی که آنها برای «زن، زندگی، و آزادی» دست به اعتراض زدهاند، از گرده جهان ساقط شود.
بسیار از شما سپاسگزارم.
برای مشاهده محتوای اصلی: https://usun.usmission.gov/remarks-by-ambassador-linda-thomas-greenfield-at-a-un-security-council-arria-formula-meeting-on-the-ongoing-protests-in-iran/
این ترجمهها جهت رفاه خواننده ارائه شدهاند و فقط باید متن اصلی انگلیسی را معتبر دانست.